wiersz6

" PERSEFONA"

,wiosna 2002

1.Moja miłość jak miecz

obosieczny

podarowała mi go

na skalistej wyspie

nad brzegiem morza

to było bardzo dawno

to był starożytny sen

to była Ona-Etejchera

wypłynęła z mgły

i powiedziała swoje

tajemnicze imię

którego nikt nie umie

przetłumaczyć

objawiła je tylko raz

dla mnie

w drżeniu i lęku

próbowałem pojąć

na próżno

rozumie to tylko

moje serce

2.Moja miłość jak miecz

obosieczny

podarowała mi go

nad brzegiem jeziora

w miejscu,w którym wpada

w nie strumień

to było tutaj

to było wczoraj

to była Ona-Persefona

szła naprzeciw

i powiedziała swoje

znane imię

które wszyscy mogą

przetłumaczyć

objawia je od zawsze

wszystkim

w drżeniu i lęku

próbowałem pojąć

na próżno

rozumie to tylko moje serce

3.Moja miłość jak miecz

obosieczny

pragnie Cię mieć

zawsze w mroku

pragnie Cię dać

dzieciom słońca

dla mnie jesteś Etejcherą

dla wszystkich

jesteś Persefoną

z otchłani piekła

posyłam Cie do życia

ta wiosna będzie

zawsze z

Ciebie

ta wiosna będzie

tylko Twoja

Persefono!

bo kiedy nie wrócisz

zawsze będziesz

w drżeniu i lęku

próbowałem pojąć

na próżno

rozumie to tylko

moje serce