wiersz5

Noce w pełni księżyca maj 2002

Kiedy myślę o Tobie czuję

że gwiazdy są bliżej mnie

Kiedy patrzę na Ciebie

nie mam odwagi zapytać

skąd przychodzisz nad ranem

słodko ziewając?

Masz wtedy na twarzy

delikatny uśmiech

jakbyś coś zrozumiała

jakbyś coś zwyciężyła

jakbyś znów pokochała...

Skąd biel Twoich dłoni?

Może chodziłaś za rękę z Księżycem...

skąd spokój Twojego milczenia?

Może wyśpiewałaś mu

cały swój ból szeptem.

On dał Ci wytchnienie i chłód

po dniu,w którym przechodziłaś

przez ogień.

Pogładził Twoje włosy

srebrzystym muśnięciem

kiedy zasypiałaś w wielkim zmęczeniu.

Teraz możesz przywołać noc

kiedy zechcesż

i już nie bać się ciemności

wiem,że to potrafisz,

bo on zostawił swoją jasność

w Twoim spojrzeniu.

A cóż mogę ja?

Może chciałabyś wiersz

pisany srebrnym atramentem

między gwiazdami

na czarnym niebie

w Wielką Noc?

Więć piszę i wbijam się

klinem tego wiersza

w Twoje serce

i jest juz tylko to.

Kiedy Cię długo nie widzę

chciałbym zawyć z tęsknoty

jak wilk do Twojego Księżyca

A jeśli znów wyjdziesz w Noc

niech czuwają nad Tobą

złociste świetliki

mojej czułości.